Galeria zdjęć z Pucharu Prezydenta 2016

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

 

 Reminiscencja

Ostrowski Klub Szachistów 1930 „Skoczek” i inne ostrowskie sekcje szachowe w latach 1930-1950

 

Zapraszamy na wirtualną podróż w czasie – do przedwojennego Ostrowa, śladami ostrowskich szachistów i miłośników gry królewskiej! 

Hotel Europejski w 1930 r. (róg ul. Kolejowej i ul. Wolności). Od stycznia tego roku był on pierwszą siedzibą Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 („Historia szachów na ziemi ostrowskiej”, s. 10, pocztówka z archiwum Piotra Maślińskiego).

 

 


Członkowie Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek” podczas zakończenia Mistrzostw Ostrowa, 12.05.1939 r. Od lewej siedzą: Tadeusz Pisula (4. miejsce), Maksymilian Wałczyk (2. miejsce), NN, NN, Stefan Fluder (1. miejsce), inż. Tadeusz Mieloch (3. miejsce), NN. W drugim rzędzie można rozpoznać Władysława Stencla (trzeci z lewej) i prezesa K. Wypycha (piąty z lewej, z brodą). W ostatnim rzędzie drugi z prawej to Stefan Pilarczyk, a obok w mundurze kpt. Dybała. Grali jeszcze m.in. Wincenty Szumacher, Mieczysław Gałęcki, Jagielski, Pitka, Lontzek, Tomiak oraz Sieradzki.

 

 


Ostrowscy szachiści (po prawej) w meczu z KPW Poznań w styczniu 1934 r. Trzeci od prawej pod ścianą siedzi Stefan Fluder. W głębi przy pierwszej szachownicy gra Maksymilian Wałczyk, obok przy drugiej szachownicy siedzi Bolesław Miś, a na środku, między drużynami, inż. Stanisław Matuszewski – prezes KPW Ostrów. Sekcja Szachowa KPW Ostrów Ognisko I czasowo przejęła członków Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930, który zawiesił swą działalność w okresie od ok. 1933 r. do listopada 1937 r.

  

 

 

Powyższe zdjęcie to najświeższe odkrycie dotyczące historii ostrowskich szachów. Wykonano je 3 lutego 1935 r. w świetlicy KPW Ostrów Wielkopolski. Przeciwnikami ostrowian byli gracze KPW Jarocin, którzy zwyciężyli w tym spotkaniu. Fotografię opublikowano w "Kolejowym Przysposobieniu Wojskowym" nr 4/1935, s. 10. Z lektury "Kolejowego Przysposobienia Wojskowego" dowiadujemy się też, że w Ostrowie Wielkopolskim w szachy grały panie z sekcji kobiet KPW, które wspólnie z członkiniami Komitetu Humanitarnego 7 lutego 1934 r. zorganizowały w "przybranej" świetlicy KPW zabawę "Dancing-Bridż-Szachy" ("KPW" 5/1934). Swoją sekcję szachową miało również w Ostrowie Pocztowe Przysposobienie Wojskowe. Jej kierownikiem był Samouk, a na przełomie 1936/37 r. liczyła ona 6 szachistów („Przegląd Pracy P.P.W. Okręgu Poznańskiego” nr 1, 1937 r., s. 7).

 

 

 

Dyplom Maksymiliana Wałczyka za wicemistrzostwo Ostrowa na rok 1935/36. Mistrzem miasta został Bolesław Miś, trzeci był Stefan Fluder, a dalsze miejsca zajęli Bolesław Szczodrowski i Tadeusz Pisula. Organizatorem turnieju była Sekcja Szachowa Kolejowego Przysposobienia Wojskowego w Ostrowie. Na dyplomie widoczna jest data zakończenia turnieju – 27.01.1936 r.

  

 

KPW Ostrów (po lewej) kontra KPW Główne Warsztaty Poznań, 01.03.1936 r. Ostrowianie grali w składzie ustalonym na podstawie wyników mistrzostw miasta: 1. Bolesław Miś (w głębi), 2. Maksymilian Wałczyk, 3. Stefan Fluder, 4. Bolesław Szczodrowski, 5. Kończal i 6. Boguta. Drugi z lewej, w roli kibica, pojedynkom przygląda się Tadeusz Pisula (nie grał w tym meczu, gdyż wkrótce wystąpił przeciwko KPW Poznań w barwach innej ostrowskiej sekcji szachowej). Wynik 4-2 dla Ostrowa.

   

  

 

Krótko potem szachiści KPW Główne Warsztaty Poznań (siedzą przy stole), wzmocnieni Janem Dempczyńskim, a bez grającego uprzednio na ostatniej desce Augustyniaka, przybyli do Ostrowa na mecz z Sekcją Szachową KSMM pod wezwaniem św. Stanisława Kostki. W KSMM na pierwszych dwóch szachownicach grali: Bolesław Miś (wcześniej KPW, stoi na środku) i Tadeusz Pisula (trzeci z prawej). Wynik 5-1 dla KSMM. Z ostrowian wygrali: Miś (z Dempczyńskim), Pisula, Szczególski, Sobala i Matuszak, a przegrał Janowski (z Nytschke, siedzi w okularach). Marzec 1936 r.

   

 

 
Zarząd Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek” w 1939 r. U góry od lewej: Stefan Pilarczyk, Stefan Fluder, NN, Tadeusz Pisula. U dołu po prawej siedzi prezes K. Wypych. W zarządzie znajdowali się w tym czasie jeszcze m.in.: wiceprezesi Pitka i Wałczyk oraz kierownik gier Tomiak. Klub reaktywowano 16 listopada 1937 r. Prezesem został wówczas Franciszek Bociański, jednym z wiceprezesów (obok Pitki) Link, a zastępcą sekretarza (Fludera) Schmidt. Wśród tych nazwisk (poza nieobecnym M. Wałczykiem) należy upatrywać osób niezidentyfikowanych na fotografii.

  

 

 

„Szachista” z pieczątką Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 (wyd. Lwów, nr 4/1938 r.). Klubową biblioteką szachową zawiadywał Tadeusz Pisula.

  

Pierwsza strona w „Szachiście” z pieczątką Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930.

 

  

 

Dyplom Maksymiliana Wałczyka za wicemistrzostwo Ostrowa w roku 1939. Organizatorem turnieju był Ostrowski Klub Szachistów 1930 „Skoczek”, a patronat objął burmistrz Ostrowa w latach 1930-1939 Wacław Cegiełka.

  

 

Dyplom Stefana Pilarczyka za VI miejsce w Mistrzostwach Ostrowa w 1939 r. Trzeba przyznać, iż do wykonania dyplomów przykładano niegdyś dużą pieczołowitość, można je nawet uznać za małe dzieła sztuki! Wielkością zbliżone były one do obecnego formatu A3.

 

  

Mecz Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek” z reprezentacją miasta Poznania (u dołu). 20.08.1939 r. U góry od lewej: NN, Władysław Stencel, Stefan Pilarczyk, Maksymilian Wałczyk, Tadeusz Mieloch, Stefan Fluder, NN, Tadeusz Pisula, NN (wśród NN – Pauter i Mieczysław Gałęcki). W okularach siedzi mistrz Wielkopolski Leon Widermański. Ponadto Poznań reprezentowali: bracia Włodzimierz i Witold Wesołowscy z Gniezna, Bolesław Rożański, Marian Sianowski, Roman Gabryelewicz i Włodzimierz Gromadzki.

  

Członkowie Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek” i reprezentacji miasta Poznania (siedzą) – zdjęcie grupowe. U góry trzeci od prawej stoi prezes K. Wypych. Pierwszy z prawej to Bernard Matylewski. Na dole, wśród reprezentantów Poznania, znajduje się dwóch członków OKS 1930 – jeden przytrzymuje szachownicę, a drugi siedzi pierwszy z prawej. Mecz rozegrano na 8 szachownicach w Grand Cafe przy ul. Wrocławskiej 26, 20 sierpnia 1939 r. Wynik 5-3 dla Poznania.

   

 

 

U dołu młody Stefan Pilarczyk (po lewej), a obok przyszły dwukrotny mistrz Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 i mistrz Ostrowa '39 Stefan Fluder – czołowi ostrowscy szachiści, późniejsi więźniowie niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych.

 

  

 

Stefan Pilarczyk (1913-1999) – członek zarządu i czołowy gracz Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek”. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem AK. Po aresztowaniu, w latach 1942-1945, był więźniem 5 obozów koncentracyjnych (KL Auschwitz-Birkenau, KL Gross-Rosen, KL Sachsenchausen, KL Oranienburg i KL Buchenwald). W Oświęcimiu podjął ryzykowną działalność konspiracyjną, pomagając najsłabszym, umierającym z głodu współwięźniom, za co groziła mu kara śmierci. Na zdjęciu obozowym w Auschwitz w 1942 r.

   

Stefan Pilarczyk po wyzwoleniu obozu KL Buchenwald i zakończeniu działań wojennych wrócił do Ostrowa.

 

  

Stefan Pilarczyk po wojnie z żoną Haliną.

 

  

Ostrowscy szachiści przy partyjce szachów, panie w roli kibiców.

  

 

 
Dyplom Stefana Pilarczyka z historycznym logiem „Skoczka” za wicemistrzostwo Ostrowskiego Klubu Szachistów w 1949 r.

 

  

Członkowie Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 jadą wraz z rodzinami na mecz (piłkarski – jako kibice?) do Milicza w lipcu 1949 r. Od lewej: Maksymilian Wałczyk, Bernard Matylewski, NN, Tadeusz Pisula, Władysław Stencel, NN, Zygmunt Sokołowski.

 

 

Wyjazd na mecz (zwycięski) w Miliczu, lipiec 1949 r.

 

 

Wyjazd na mecz w Miliczu, lipiec 1949 r. Od lewej widoczni m.in.: Z. Sokołowski, B. Matylewski, W. Stencel, T. Pisula, S. Pilarczyk z żoną Haliną, M. Syryński i M. Wałczyk.

  

Kolejne zdjęcie ze wspólnego wyjazdu do Milicza w lipcu 1949 r. Szachiści wraz z rodzinami. W porównaniu do poprzedniej fotografii widoczny jest teraz Tadeusz Łączyński (drugi z prawej, w jasnym płaszczu, stoi za M. Wałczykiem).

  

 

Patron Turnieju Noworocznego w Ostrowie Wielkopolskim – Maksymilian Wałczyk w latach młodzieńczych.

 

 

 
Maksymilian Wałczyk – pierwszy powojenny mistrz i dwukrotny przedwojenny wicemistrz Ostrowa, wiceprezes, a po wojnie prezes Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930, we wrześniu 1939 r. żołnierz Wojska Polskiego, pierwszy korespondencyjny mistrz Wielkopolski 1952-54. W 1986 r. otrzymał medal z okazji 60-lecia Polskiego Związku Szachowego.

  

 

 

 W pierwszych tygodniach 1949 r. Ostrowski Klub Szachistów 1930 „Skoczek” rozgrywał towarzyski mecz z dominującym w Wielkopolsce Poznańskim Klubem Szachistów. Cenny remis w tym spotkaniu z Leonem Widermańskim uzyskał Maksymilian Wałczyk (powyżej skan zapisu). Z ostrowskich graczy wygrali: Kargel, Lorenz i Hołdowski. Ostrowianie przegrali jednak 3,5-8,5. Przy okazji polecamy świetną, tematyczną książkę „Szachy w Poznaniu 1839-1988” autorstwa prof. dr. hab. Andrzeja Kwileckiego (wyd. 1990).

 

  

 

Dyplom Lecha Lipińskiego z logiem i datą rocznicową 1930-1950 – ostatni ślad po Ostrowskim Klubie Szachistów 1930 „Skoczek”, rozwiązanym decyzją władz komunistycznych 11 listopada 1949 r. (zawodników przejął ZKS „Stal” Ostrów Wielkopolski). O zachowanie tradycyjnej nazwy walczyli jeszcze przez jakiś czas Maksymilian Wałczyk i Michał Lorenz, jednak w ówczesnych warunkach politycznych była to walka tyleż niebezpieczna, co z góry skazana na porażkę.

Po II wojnie światowej w Mistrzostwach Ostrowa Wielkopolskiego organizowanych przez Ostrowski Klub Szachistów 1930 „Skoczek” zwyciężali: w sezonie 1947/48 – Maksymilian Wałczyk, 1948/49 – Tadeusz Pisula i 1949/1950 – Władysław Stencel.

  

Logo Ostrowskiego Klubu Szachistów 1930 „Skoczek”.

  

 Logo i nazwa powstałego w 2011 roku Centrum Szachowego „Skoczek” w bezpośredni sposób nawiązują do bogatej historii szachów w Ostrowie Wielkopolskim.

 

  

 

Fotografie pochodzą z prywatnych zbiorów i archiwów domowych: Pawła Dudzińskiego (autora galerii), Piotra Maślińskiego, Radosława Dankiewicza (wnuka Maksymiliana Wałczyka), Emilii Garczarek (chrześniaczki Stefana Pilarczyka), śp. Eugenii Pisuli (żony Tadeusza Pisuli) i Macieja Lipińskiego (syna Lecha Lipińskiego).

Część ze zdjęć opublikowana została po raz pierwszy. Tożsamość niektórych z widniejących na nich osób (np. K. Wypycha, W. Stencla, czy B. Misia) ustalana była podczas żmudnego, kilkuletniego procesu poszlakowego. W przypadku zauważenia błędów lub rozpoznania niezidentyfikowanych osób, prosimy o kontakt!

Przy reprodukcji prosimy podać źródło: Centrum Szachowe „Skoczek” Pawła Dudzińskiego.